ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ႏွစ္လံုးေရာဂါ

ႏွလံုးေရာဂါဟာ အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးေတြမွာ အျဖစ္မ်ားပါတယ္..။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိႀကတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုက ႏွလံုးေရာဂါေဝဒနာန႔ဲ ပက္သက္လို႔ အေတာ္ေလးကိုခံစားရပါတယ္..။ စီးပြားေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ လူမႈေရး၊ သားေရးသမီးေရးနဲ႔ ပက္သက္လို႔ေပါ့ေလ အစစ အရာရာ အဆင္မေျပမႈေတြေႀကာင့္ ရရွိလာျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရတယ္..။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ေမြးရာပါ ႏွလံုးေရာဂါ စြဲကပ္လာတာ ဆိုေပမယ့္ ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ နည္းပါတယ္..။ အထူးသျဖင့္ေပေပါ့ အဲဒီအဆင္မေျပမႈေတြ နည္းပါးလာမႈ၊ ေလ်ာ႔က်လာမႈေတြျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေဆာင္ရမလဲဆိုရင္.. မေမးလိုက္ပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ မေျပာတတ္ပါဘူး..။

ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုရင္ အဲဒါက မိန္းကေလးေတြမွာျဖစ္တဲ့ “ႏွလံုးေရာဂါ”..။ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္တာက “ႏွစ္လံုးေရာဂါ” ပါ။ အဲဒီႏွစ္လံုးေရာဟာလည္း မေသးဘူးဗ်..။ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီႏွစ္လံုးေရာဂါကို တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ကို ခံစားလိုက္ရတာ ဟာ...မလြယ္ပါဘူး..။ ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းေတာ့တာေပါ့..။

ကၽြန္ေတာ္စကၤာပူမလာခင္မွာေပါ့ နယ္ကေန ရန္ကုန္တက္လာတာေလ..။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ အမ်ိဳးေတြဆီမွာ မေနပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အရမ္းခင္တတ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာပဲ ေနတယ္..။ အရင္ကတည္းကပါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရာက္ရင္ သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူ႔ဆီမွာလာတည္းပါလို႔ ေျပာထားလို႔ပါ..။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ ေနတာေပါ့ေလ..။

သူငယ္ခ်င္းကလည္း မိန္းမရၿပီးကတည္းက သူ႔အမ်ိဳးသမီးအိမ္မွာပဲ ေနတာ..။ သူ႔မိဘႏွစ္ပါးစလံုးကလည္း ဆံုးသြားၿပီးဆိုေတာ့ အိမ္မွာက သူ႔အမတစ္ေယာက္တည္းရွိတာ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာေတာ့ အေဖာ္ရတာေပါ့..။ သူငယ္ခ်င္းရဲ့အမက အပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့ ပစိပစပ္ေတာ့ မ်ားတာေပါ့ဗ်ာ..။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့ ေမာင္အရင္းတစ္ေရာက္လို ပဲေျပာမနာဆိုမနာေပါ့..။

ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းက
“ေဟ့ေကာင္ မင္းအခု ဒီကိုဘာကိစၥနဲ႔ လာတာလဲကြ မင္းကလည္းကြာ နယ္ျပန္ဆင္းသြားတာနဲ႔ တစ္ခါတည္းကို ေမ့သြားေတာ့တာပဲ ဖုန္းေလးဘာေလးေတာင္ မဆက္ဘူး.. မင္းကတကယ့္ေကာင္ဘဲ ငါကေတာ့ ဒီေကာင္ ရွိမွရွိေသးရဲ့လားဆိုၿပီ စဥ္းစားေနတာ..”
“ဟာ....မင္းကလည္းကြာ ငါမရွိလို႔ ဘယ္သြားရမွာလဲကြ မင္းလုိမ်ားထင္ေနလို႔လား မိဘအရိပ္ေအာက္ကေန ဘယ္မွမသြားဘူးကြ”
“မသိပါဘူးကြာ ငါ့အထင္မင္းက ဟို...မြန္ၿငိမ္းခ်မ္ေရးအဖြဲ႕ထဲမ်ားဝင္သြားၿပီလားလို႔ေပါ့ကြာ”.....။

အဲလိုေျပာႀကၿပီးေနာက္သူငယ္ခ်င္းက
“ကဲ...ငါျပန္ေတာ့မယ္”
“ေနပါအံုးကြမင္းကလဲ”
“ေနလို႔မရေတာ့ဘူး မင္းအမက ငါ့ကို ႀကာလို႔ ရွင္ဘယ္သြားေနတာလဲ ဘယ္မွာသြားၿပီး သေဝထိုးေနလဲဆိုၿပီး ဘုေနအံုးမယ္” ဆိုၿပီး ျပန္သြားတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ႏွစ္ပတ္ဂၽြမ္းထိုးၿပီး အိပ္ရာတန္းဝင္ကာ စက္ေတာ္ေခၚလုိက္ တယ္..။

တစ္လေလာက္ႀကာေတာ့ အဲဒီမွာလူေတြက အၿမဲတမ္းတစုစု တေဝးေဝးနဲ႔ ၿပီးေတာ့ ပတြက္ပတြက္နဲ႔ ဘာေတြျပာ ဘာေတြလုပ္ေနႀကမွန္းမသိဘူး..။ အဲဒါကိုသိခ်င္လို႔ ေလ့လာႀကည့္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ် ႏွစ္လံုးေရာဂါ ျဖစ္ေနႀကတာ..။ မႀကာပါဘူး ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏွစ္လံုးေရာဂါစြဲကပ္ခါ ႏွစ္လံုးေရာဂါေဝဒနာ ခံစားရသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတာေပါ့..။

တစ္ေန႔ေတာ့ ေဘးအိမ္က အမတစ္ေယာက္ကေနၿပီးေတာ့
“ေဟ့..ေမာင္စည္သူ”
“ဗ်ာအမ”
“နင္တို႔ဘက္က ဒါမ်ိဳးေတြ ေခတ္စားတယ္မွတ္လား... လာစမ္းပါအံုး ဒီမွာလာႀကည့္ေပးပါအံုး” ဆိုၿပီး ခ်ိဳင္းစာရြက္တစ္ရြက္ကို ထုတ္ျပတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏွစ္လံုးေရာဂါ ဝင္ခါစဆိုေတာ့ ႏွစ္ခါေတာင္ မေခၚရဘူး ေခၚရာေနာက္ကို တစ္ခါတည္း သံလိုက္နဲ႔ သံကိုဆြဲလိုက္သလားေအာင့္ေမ့ရတယ္ ဂြပ္ကနဲ ပါသြားေရာ..။

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ေပၚ တက္သြားေရာ.. အေပၚလည္းေရာက္ေရာ “ႏွစ္လံုးေရာဂါရွင္မ်ားေဂဟာ” လို႔ေခၚရေလာက္ေအာင္ ေရာဂါသည္ေတြ တအားမ်ားတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္..။ အပ်ိဳႀကီး ေလးငါးေရာက္နဲ႔ အသက္နဲနဲခပ္ႀကီးႀကီး အေဒၚႀကီးေလးငါးေယာက္ တေစာင္းထိုင္ကာ လက္ေလးနဲ႔ ေမးေလးကို ေထာင့္ၿပီးေတာ့ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ ႀကည့္ေနတာကိုေတြ႔ရတယ္...။

အဲဒီမွာ တစ္ေယာက္ေသာသူက `“လာေမာင္ေလးလာ... ဒီမွာႀကည့္ေပးစမ္းပါအံုး.. ဒီသစ္ပင္က တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ ခါတိုင္းနဲ႔မတူဘူး.. ၿပီးေတာ့ ငွက္ကလဲ ရွစ္ေကာင္၊ ေလးေကာင္က နားေနၿပီး ေလးေကာင္က ပ်ံေနတယ္ ဘာသေဘာလဲမသိဘူး.. ၿပီးေတာ့ ေအာက္မွာက လူတစ္ေယာက္... အဲဒီလူက သစ္ပင္ေပၚမွာရွိတဲ့ ငွက္ကိုပစ္ဖို႔ ခ်ိန္ထားတယ္... ၿပီးေတာ့ေအာက္ဆံုးမွာ စာေရးထားတယ္.. ငွက္ကိုေလးေကာင္စီဖမ္းယူပါ ဆိုၿပီးပါေသးတယ္” ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကိုရွင္းျပတယ္..။ ၿပီးေတာ့ “ဒီခ်ိဳင္းက ႏွစ္ရက္စာ တစ္ရက္စာမဟုတ္ဘူး... တစ္ခါတေလ သံုးရက္ေတာင္ မွန္တယ္ေမာင္ေလး.. အဲဒါႀကည့္ေပးစမ္းပါ” လို႔ထပ္ေျပာတယ္..။

ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ႀကည့္ၿပီး အတန္ႀကာေတာ့ “အင္း.. အဲဒါဆိုရင္ဟုတ္ၿပီး အေဒၚတို႔မပူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သိၿပီး သူက သစ္ပင္ကို ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္ေအာင္ ညႊန္းထားတာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သစ္ပင္ကို ေကာက္ရမယ္ ၿပီးေတာ့ ငွက္က ရွစ္ေကာင္ဆိုေပမယ့္ ေလးေကာင္က နားေနၿပီး ေလးေကာင္က ပ်ံေနတယ္... အဲဒါဆိုရင္ သစ္ပင္ကေျခာက္ ေလးေကာင္ပဲ နားေနတဲ့အတြက္ေလး ေျခာက္ေလးတစ္ကြပ္ ရသြားၿပီးေနာ္ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ငွက္ကရွစ္ေကာင္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေပါင္းျခင္းရွစ္လား... ေပါင္းျခင္းရွစ္ဆိုရင္ သစ္ပင္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေျခာက္ႏွစ္ တစ္ကြက္ပဲရွိတယ္” ဆိုၿပီး သစ္ပင္နဲ႔ငွက္ရဲ့ အရႈပ္ထုပ္ကို ဆရာႀကီးစတိုင္နဲ႔ ရွင္းျပလိုက္တာေပါ့ ...။

ကၽြန္တာ္တို႔က ဒီပ်ံေနတဲ့ေလးေကာင္က မနက္ျဖန္အတြက္ ထားလိုက္မယ္.. ေအာက္ကငွက္ေတြကို ပစ္မဲ့လူဟာ သူက ဒီငွက္ကိုပစ္ကိုပစ္မွာပဲ.. အဲဒါေႀကာင့္ ဒီေန႔ကေတာ့ ႏွစ္ တစ္လံုးကေတာ့ ရွဴးဝါးပဲ..။ ပတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ႏွစ္ပတ္ေပါ့..။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကိုေျပာတာေနာ္... ၿပီးေတာ့ ေလးေကာင္စီ ဖမ္းယူပ ါဆိုေတာ့ ငွက္က ႏွစ္ ေလးေကာင္ ဆိုေတာ့ ရွစ္ျဖစ္မလား... အဲဒါတစ္ခ်က္ စဥ္းစားရမယ္.. အဲဒီအတိုင္း လာမယ္ဆိုရင္ လူရယ္.. ငွက္ရယ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေလးႏွစ္္ ငွက္ေလးေကာင္ေပါင္းနဲ႔ဆိုရင္ ေလးရွစ္ အရံအေနနဲ႔ ရွစ္ႏွစ္ ပါထည့္ထားေပါ့” ဆိုၿပီး ႏွစ္လံုးေရာဂါသည္ခ်င္းပီပီ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပလိုက္တယ္..။ ရွင္းျပလည္းၿပီးေရာ ထိုးႀကတာေပါ့..။ တစ္ေရာက္ကလည္း “ငါ.. “ႏွစ္” တစ္ရာဘိုးပတ္မယ္.... ငါလည္း ငါးဆယ္ပါမယ္........ ငါလည္းတစ္ရာပါမယ္” နဲ႔  ရုတ္ရုတ္သဲသဲနဲ႔ ဆူညံထြက္သြားတာပဲ..။

မႀကာပါဘူး ဆယ့္ႏွစ္နာရီလည္း ထိုးေရာ ေဘးဘက္က ေျပာဆိုသံေတြ ဆူညံသံေတြ ထြက္လာ ၿပီးခဏမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ႀကည္ႏူးေသာ ေခၚသံႏွင့္အတူ
“စည္သူေရး... စည္သူ”
“ေျပာအမ”
“ေျခာက္ႏွစ္တဲ့ေဟ့.. ေျခာက္ႏွစ္”
ကၽြန္ေတာ့္မွာဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း “ေျခာက္ႏွစ္” “ႏွစ္ေျခာက္” ကို တစ္ေထာင့္ငါးရာစီ ထိုးထားခဲ႔တာေလ..။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အကို အမမ်ားကို ေလးစားစြာျဖင့္
...................................................စည္သူ။

အခု.. အခ်ိန္ကလည္း ၃း၃၀ ရွိသြားၿပီ..။ စာေတြကလည္း အရမ္းရွည္သြားၿပီၿဖစ္လို႔ ခဏေလးနားလိုက္ပါတယ္.....။ ကၽြန္ေတာ့္အကို အမေတြကုိ မေလးစားလို႔ မဟုတ္ပါဘူး..။ မနက္ျဖန္မနက္မွာ သူငယ္ခ်င္းအမတစ္ေယာက္ အိမ္ေျပာင္းမလို႔ ဆိုၿပီး ေခၚထားတယ္..။ Boonlay မွာေလ.... အဲဒါသြားၿပီး ဝိုင္းကူရမွာမို႔ ပါ..။